این روزها که به لطف خدا و به برکت انقلاب، شور حسینی در سرتاسر کشور به چشم می خورد و همه در عزای حسین علیه السلام گریه می کنند و نوحه سر می دهند، چقدر خوب است که این شور با شعور حسینی و این گریستن ها با نگریستن همراه باشد و شعور حسینی یعنی عمل به نهضت اباعبدالله و رسالتی که ایشان بر دوش شیعیان و رهروان گذاشتند. رسالتی که اگر به آن عمل شود خیلی از مشکلات در جامعه رفع می شود.

آن رسالت چیست؟ اجازه بدهید که این سوال را از خود امام حسین علیه السلام بپرسیم.

چرا شما قیام کردید؟

قال الحسین علیه السلام: أَنِّی لَمْ أَخْرُجْ أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا مُفْسِداً وَ لَا ظَالِماً وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ‏ لِطَلَبِ‏ الْإِصْلَاحِ‏ فِی أُمَّةِ جَدِّی أُرِیدُ أَنْ آمُرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَنْهَى عَنِ الْمُنْکَرِوَ أَسِیرَ بِسِیرَةِ جَدِّی وَ أَبِی‏(بحار الأنوار (ط - بیروت) / ج‏44 /ص 329 )

جمله ای که در بالا مشاهده می کنید، جمله ای است معروف از امام حسین علیه السلام که در بیان هدف از قیام خویش می فرمایند.

قیام برای اصلاح امت.....امر به معروف و نهی از منکر.....

همه ما می دانیم که امامت یکی از اصول دین یا یکی از شاخه های اصل نبوت است  و امر به معروف و نهی از منکر از فروع دین محسوب می شوند. سوالی که در اینجا به ذهن می رسد این است که چه اتفاقی می افتد که اصل دین یعنی امام حسین فدای فرع دین یعنی امر به معروف و نهی از منکر می شود؟

پاسخ این سوال را باید در ماهیت امر به معروف و نهی از منکر و نتیجه آن جست و جو کرد.

امر به معروف و نهی از منکر چیست؟

چگونه می توان به این فریضه الهی عمل کرد؟

اگر به دنبال پاسخ این سوالات هستید و می خواهید به رسالتی که امام حسین علیه السلام برای رهروان تبیین فرموده اند عمل کنید، با ما باشید و این مطالب را دنبال کنید.